به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ هشدار طاهری طی روزهای گذشته به عمل درآمد. وقتی روز گذشته دكتر عباسعلی ناصحی، مدیركل دفتر سلامت روانی وزارت بهداشت هشدار داد كه هماكنون 65/2 درصد از جمعیت 15 تا 64 ساله كشور باید در آمارهای سوءمصرفكنندگان محركها لحاظ شوند در عین حال كه 45 درصد از این جمعیت كمتر از 30 سال دارند و هماكنون 50 درصد از ظرفیت بیمارستانهای روانی توسط بیماران روانی معتاد به محركها اشغال شده است.
علاوه بر این، دكتر فرید براتی سده، مدیركل پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی كشور هم هفته جاری در گزارشی از تعداد تماسهای برقرار شده با «خط ملی اعتیاد» در سال 91، هشدار داد كه 49 درصد از 230 هزار تماس برقرار شده با این خط مشاوره تلفنی، مربوط به اعتیاد به محرك شیشه بوده كه نسبت به تماسهای مرتبط در سال 90، 2 درصد افزایش داشته است. اما با وجود چنین هشداری، براتی سده اشاره داشت كه «سیاستگذاری ستاد مبارزه با مواد مخدر بر بحث پیشگیری از این موضوع قرار ندارد و منابع به مباحث دیگری اختصاص مییابد.»
به گفته وی در حالی كه تماسهای مرتبط با
سوء مصرف هرویین، تریاك، حشیش و كراك در رتبههای بعد قرار گرفته بودند، نتایج بررسی تماسهای برقرار شده با خط ملی اعتیاد در سال 91 حاكی از آن بود كه مصرف شیشه در رتبه اول قرار گرفته اما اعتیاد به كراك كاهش یافته است.
آنچه در ارزیابی تعداد تماسهای تلفنی برقرار شده با این خط مشاوره از یكسو باعث نگرانی بوده و از سویی هم میتواند به امیدواری منجر شود، افزایش 15 درصدی تعداد تماسهای برقرار شده با خط ملی اعتیاد بوده در عین حال كه فقط 4 درصد از تماس گیرندگان، مصرفكننده مواد مخدر و محرك بودهاند. این افزایش در عین آنكه میتواند دلیلی بر افزایش جمعیت معتاد تفننی یا حرفهیی و رشد تبعات ناشی از این آسیب اجتماعی باشد در سوی مقابل هم میتواند بر افزایش آگاهی خانواده و فرد معتاد نسبت به اهمیت درمان و رهایی از اعتیاد و گرایش به ترك اعتیاد دلالت كند. براتی سده هم عنوان كرد راهكارهای پیشگیری از اعتیاد، راهكارهای ترغیب فرد مصرفكننده برای ورود به چرخه درمان، مراكز ترك اعتیاد، كمپها و مراكز بستری، عمده سوالهای تماس گیرندگان با این خط را شامل شده است.
اعلام مدیركل پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی كشور را شاید بتوان با اظهارات دو روز قبل معاون اجتماعی نیروی انتظامی گره زد، وقتی سردار منتظر المهدی اعلام كرد كه «برخورد با اراذل و اوباش و فروشندگان مواد مخدر و معتادان خیابانی بنا بر مطالبه مردم از ناجا امسال در دستور كار قرار گرفته است.»
هرچند كه اصلاحیه قانون مبارزه با مواد مخدر كه در سال 89 مصوب و برای اجرا ابلاغ شد بر ضرورت برخورد با آن گروه از معتادان تاكید كرده كه از تمام روشهای ترك اعتیاد گریزان بوده و مایل به سقوط هرچه بیشتر در عمیقترین لایههای اعتیاد هستند اما شاید این روشها نتواند برای كشوری كه اكنون از باب موفقیت در كاهش آسیب اعتیاد در جهان شهره است وجهه مقبولی را رقم بزند زیرا كه این معتادان گریزان از درمان و ترك اعتیاد محصول سیاستهای مدبرانه مافیایی هستند كه پلیس مبارزه با مواد مخدر ایران بارها اذعان داشته كه سرعت قدمهایشان به وضوح، بارها بر سرعت اقدامات پلیس پیشی میگیرد. مصداق این واقعیت هم مقایسه نتیجه دو ارزیابی سریع از وضعیت اعتیاد است كه نتایج آن در سالهای 87 و 91 اعلام شد. در ارزیابی سال 86 پنج درصد معتادان كشور زن بودند و 30درصد معتادان كشور، فاقد شغل بودند و 5/44 درصد از معتادان كشور اعتیاد به كراك و هرویین داشتند و فقط 4درصد از جمعیت یك میلیون و 200 هزار نفری معتادان مصرفكننده شیشه بودند.
در حالی كه در گزارشی كه نتایج آن دی ماه سال 91 از سوی حمید صرامی، مدیركل تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام شد، تعداد معتادان زن به 9 درصد افزایش یافته بود و شیشه، رتبه دوم مواد مصرفی را داشت، در عین حال كه 47 درصد از جمعیت یك میلیون و 325 هزار نفری معتادان فاقد شغل بودند. میتوان از این مقایسه نتایج دریافت در یك سو، اقدامات درمانی و پیشگیرانه نهادهای متولی وجود دارد و در سوی دیگر هوشمندی مافیای مواد مخدر در كاهش قیمت محركها و نتایج این هوشمندی كه همان افزایش جمعیت معتادان و شیوع مصرف محركها و پیچیدگی هرچه افزونتر درمان معتادان به محركها به صف شود. كدام سو وزن سنگینتری دارد؟
نظر شما